Ο ευρωσκεπτικισμός αυξάνεται σήμερα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το περιεχόμενό του είναι διαφορετικό στο βορρά και στον νότο και η κοινή γνώμη έχει ασφαλώς πολλούς λόγους να είναι σήμερα δυσαρεστημένη για τις αδυναμίες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Ταυτόχρονα οι δυνάμεις του εθνικισμού και του λαϊκισμού προσπαθούν να εκμεταλλευτούν πολιτικά τη δυσαρέσκεια, όχι για να προτείνουν λύσεις, αλλά για να αποκομίσουν ψήφους. Πολλοί μπαίνουν στον πειρασμό να ακολουθήσουν το ρεύμα και να υιοθετήσουν έναν περισσότερο εθνικιστικό ή λαϊκίστικο πολιτικό λόγο. Ο ευρωπαϊκός φιλελεύθερος και δημοκρατικός χώρος βρίσκεται όμως στον αντίποδα των δυνάμεων του εθνικισμού και του λαϊκισμού. Πιστεύουμε ότι η σωτηρία του Ευρώ αλλά και η σωτηρία του ευρωπαϊκού οικοδομήματος στο σύνολό του, βρίσκεται στην ταχύτερη δυνατή προώθηση της δημοσιονομικής, οικονομικής και πολιτικής Ένωσης της Ευρώπης, μιας ομοσπονδιακής Ευρώπης. Για να το πετύχουμε αυτό, ο τρόπος δεν είναι να έχουμε απλώς πειθαρχία, όπως προτείνουν οι συντηρητικοί, ούτε απλώς αλληλεγγύη, όπως προτείνουν οι σοσιαλιστές. Χρειαζόμαστε και πειθαρχία και αλληλεγγύη. Χρειαζόμαστε το μέτρο. Χρειαζόμαστε ευρωομόλογα, τα οποία να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη σε ολόκληρη την ζώνη του ευρώ, χωρίς εξαιρέσεις, αλλά και ένα ισχυρό δημοσιονομικό σύμφωνο που να εφαρμόζεται και να μην εξαρτάται από τις ψηφοθηρικές ανάγκες των εκάστοτε κυβερνήσεων. Χρειαζόμαστε την κοινοτική μέθοδο, που ισορροπημένα λαμβάνει υπ’ όψη του τα θεμιτά συμφέροντα και των 27 κρατών μελών και όχι τη διακυβερνητική, όπου οι αποφάσεις είναι προειλημμένες σε προ-συνόδους δύο ή περισσότερων ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών.
Χρειαζόμαστε προπαντός να μιλήσουμε στους λαούς μας καθαρά. Οι λαϊκιστές και οι εθνικιστές (δεξιοί και αριστεροί), λένε στους ευρωπαϊκούς λαούς ότι η Ευρώπη ως σύνολο ή τα επί μέρους εθνικά κράτη μπορούν να κρατήσουν όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο, έξω από τα σύνορά μας. Να οικοδομήσουν ένα τείχος απομόνωσης, που θα μας προστατεύσει από την άνοδο των οικονομιών της Κίνας και των άλλων αναπτυσσόμενων χωρών και την πρόκληση που συνεπάγεται αυτή για τις οικονομίες μας και το βιοτικό μας επίπεδο. Πρόκειται για ψέμα. Αυτό το τείχος δεν υπάρχει ούτε μπορεί ποτέ να οικοδομηθεί. Μόνο μια ισχυρή και ενωμένη Ευρώπη, που θα στέκεται επί ίσοις όροις στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, μπορεί να διασφαλίσει την ευημερία των πολιτών μας και τις δημοκρατικές και κοινωνικές μας κατακτήσεις.
Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να παραμείνει συστατικό στοιχείο του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Οτιδήποτε άλλο θα ήταν ιστορικά αδιανόητο για την Ευρώπη και εθνικά καταστροφικό για την ίδια την Ελλάδα. Η ελληνική κρίση μπορεί και πρέπει να ξεπεραστεί και τα βάρη που έχουν στωικά σηκώσει οι απλοί Έλληνες πολίτες τα τελευταία δύο χρόνια και οι τεράστιες προσπάθειες που έχουν κάνει, να μην πάνε χαμένες, αλλά να αποτελέσουν τη βάση για ένα καλύτερο μέλλον.
Η Συμμαχία των Φιλελεύθερων & Δημοκρατών για την Ευρώπη, δίνει τη μάχη για τον σκοπό αυτό και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Η Δημοκρατική Συμμαχία, που είναι το νεώτερο μέλος της οικογένειας των ευρωπαίων Φιλελεύθερων και Δημοκρατών και η Πρόεδρός της Ντόρα Μπακογιάννη, υπερασπίστηκαν εντός της Ελλάδας με θάρρος και αυταπάρνηση στη διάρκεια του τελευταίου χρόνου, τις δύσκολες αλλά αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που πρέπει να προχωρήσουν για να μπορέσει η ελληνική οικονομία να βγει από το σημερινό αδιέξοδο. Ταυτόχρονα στην Ευρώπη συνεισέφεραν καθοριστικά ώστε στην πολιτική μας ομάδα να διαμορφώσουμε μια ολοκληρωμένη πρόταση για την ελληνική κρίση, ήδη από τον Ιούνιο του 2011, που είχε ως συστατικά της στοιχεία την ταχύτερη προώθηση της δημοσιονομικής προσαρμογής και των διαρθρωτικών αλλαγών, τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους με χαμηλότερα επιτόκια, την υιοθέτηση ενός πολύ μακρύτερου χρονικού ορίζοντα για τις αποκρατικοποιήσεις έτσι ώστε να μην πωληθεί σε παράλογα χαμηλές αξίες η ελληνική δημόσια περιουσία και μια μαζική πρωτοβουλία για ευρωπαϊκές επενδύσεις στην Ελλάδα, που θα αποτελέσουν τον καταλύτη για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία.
Μεγάλο μέρος των προτάσεών μας υιοθετήθηκε τελικά από τις συνόδους κορυφής που ακολούθησαν και αν το σύνολο των προτάσεών μας είχε υιοθετηθεί εγκαίρως τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη. Όμως δεν είναι ακόμα πολύ αργά. Η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί. Ώστε η Ευρώπη να κάνει αυτά που της αναλογούν έναντι του ελληνικού λαού, αλλά και ο ίδιος ο ελληνικός λαός να βρει τη δύναμη να αλλάξει τις πολιτικές νοοτροπίες και το σύστημα διακυβέρνησης που τον οδήγησαν στα τεράστια χρέη και σε έναν οικονομικά και ηθικά αστήρικτο καταναλωτισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου