Συνέντευξη της προέδρου της ΔΗ.ΣΥ Ντόρας Μπακογιάννη στο Realpolitics.gr

Η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπάκογιαννη  απαντάει στις ερωτήσεις της συντακτικής ομάδας του Realpolitics.gr για την πολιτική επικαιρότητα, την οικονομία, τον φιλελευθερισμό, την εξωτερική πολιτική και τους θεσμούς.

Ποιά η γνώμη σας για το έργο της Κυβέρνησης Παπαδήμου; Προβλέπετε vα γίνονται εκλογές στις 18 Φλεβάρη ή θα παραταθεί η διάρκεια της κυβέρνησης αυτής;

Η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι ένα μεγάλο εγχείρημα το οποίο ήταν αναγκαίο εδώ και πάρα πολύ καιρό. Η Δημοκρατική Συμμαχία είναι η πρώτη που μίλησε για την ανάγκη μίας κυβέρνησης έκτακτης ανάγκης. Δεν είναι βέβαια αυτό που θα θέλαμε. Δεν θα θέλαμε δηλαδή, 50 υπουργούς σε μία κυβέρνηση, αλλά δυστυχώς τα κόμματα μεταφέρανε τις παθογένειες τους και στην κυβέρνηση συνεργασίας. Πρώτο θετικό  δείγμα του τι μπορεί να κάνει: η άρση του καμποτάζ, που είναι σίγουρα θετικό. Σίγουρα επίσης θετικό είναι, ότι ο κ.Παπαδήμος έχει αναγνώριση στην Ευρώπη και άρα μπορεί να διαπραγματευτεί, το οποίο είναι αναγκαίο για τη χώρα. Κακά μαντάτα είναι ότι δεν πρόλαβε να κλείσει μήνα η κυβέρνηση Παπαδήμου και η δε ΝΔ αποφάσισε ότι συμπολιτεύεται αντιπολιτευόμενη ή αντιπολιτεύεται συμπολιτευόμενη, το δε ΠΑΣΟΚ άρχισε τον εσωτερικό καβγά της διαδοχής και το δε ΛΑΟΣ λειτουργεί καιροσκοπικά με στόχο την αξιοποίηση του κλίματος που δημιουργούν οι άλλοι. Ελπίζω ότι θα επικρατήσει η λογική και κυρίως η ανάγκη. Και η ανάγκη για τη χώρα είναι η κυβέρνηση αυτή να παράξει έργο. Εκλογές αποκλείω για τις 19 Φεβρουαρίου, δεν νομίζω ότι βγαίνουν τα νούμερα και οι χρόνοι , διότι δεν βγαίνει η δουλειά μέχρι τότε . Φαντάζομαι κατά το Πάσχα, λίγο πριν λίγο μετά.

Δεν ήταν αναμενόμενη αυτή η συμπεριφορά των κομμάτων; Και ποιά θα ήταν, ουσιαστικά, η εναλλακτική για να σχηματιστεί μια τέτοια κυβέρνηση;

Μια κυβέρνηση συνεργασίας μετά από εκλογές, είναι σίγουρα μια άλλη κυβέρνηση. Δεν είναι μία κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης, είναι μια κυβέρνηση συνεργασίας, η οποία βασίζεται σε ένα συγκεκριμένο προγραμματικά συμφωνηθέν πλαίσιο. Αυτή θα είναι η κυβέρνηση, κατά τη γνώμη μου, μετά τις εκλογές. Αλλά και σήμερα τα κόμματα έπρεπε να αντιληφθούν ότι καίγεται το σπίτι. Η δυνατότητα δηλαδή να μην χρησιμοποιήσεις τον πυροσβεστήρα για να τον χρησιμοποιήσεις 4 μήνες μετά, δεν υπάρχει. Ή τον χρησιμοποιείς σήμερα και παίρνεις αποφάσεις ή καταστρέφεται η χώρα. Για παράδειγμα εμείς προτείναμε 4 πράγματα που πρέπει να γίνουν ΤΩΡΑ: Τώρα πρέπει να υπάρχει ο συμψηφισμός του ΦΠΑ στην πράξη, των χρεών του κράτους προς τους ιδιώτες και των ιδιωτών προς το κράτος, γιατί είναι αδιανόητο να μην εφαρμόζεται η πολιτική αυτή. Η κατάργηση του κώδικα βιβλίων και στοιχείων πρέπει να γίνει ΤΩΡΑ. Δεν υπάρχουν περιθώρια, γιατί μέσα από την υπερφορολόγηση στραγγαλίζεται ο ιδιωτικός τομέας και χάνονται θέσεις εργασίας. Η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει τους προεκλογικούς υπολογισμούς των κομμάτων.

Κανένα περιθώριο λοιπόν δεν βλέπετε;

Πρέπει να γίνει τώρα. Για παράδειγμα, λέω κάτι απλό: Μιλάτε κύριοι για την κατάργηση του κώδικα βιβλίων και στοιχείων, το έχετε εξαγγείλει όλοι. Όλοι. Είσαστε και οι τρεις μέσα, αντί να το εξαγγέλετε, κάντε το! Τι περιμένουνε δηλαδή, να καταλάβω κι εγώ.


Τα περισσότερα μέτρα είναι εισπρακτικού και φοροεισπρακτικού χαρακτήρα και δεν διαφαίνεται καμία προοπτική ανάπτυξης. Τι έχει να προτείνει η Συμμαχία;

Η Συμμαχία κατέθεσε μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, το οποίο βασιζότανε σε μια ταχύτερη δημοσιονομική προσαρμογή κατά 10 δις, που επεδίωκε μεγαλύτερη περικοπή σε δαπάνες και λιγότερους φόρους. Δεν εισακουστήκαμε. Σήμερα επαναλαμβάνουμε και λέμε και στον προϋπολογισμό το ίδιο: Κύριοι, κάνετε λάθος με την φοροεισπρακτική λογική. Δεν κομίζουμε κανένα συνταρακτικό νέο, λέγοντας πρώτον, ότι δεν θα τους εισπράξετε, και δεύτερον ότι η φοροδοτική ικανότητα των εντίμων Ελλήνων φορολογουμένων, έχει προ πολλού ξεπεραστεί. Άρα, ακόμα και ο κ.Ραιχενμπαχ ορθώς όπως ανέφερε, λέει πως σαφώς πρέπει να μειωθεί το σπάταλο κράτος.


Πώς θα μειωθεί το σπάταλο κράτος; Με την εφεδρεία επί δικαίων και αδίκων, την οποία αποφασίσανε τώρα και είναι μια μοναδική ιδέα, την οποία εφηύρε η ΝΔ και εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ κατά τρόπο σκανδαλώδες; Ή με το να αναλάβεις την ευθύνη ως κυβέρνηση, να αξιολογήσεις και να πεις οτι αυτός ο τομέας δεν χρειάζεται να είναι στο δημόσιο, άρα περνάει στον ιδιωτικό τομέα, ώστε κρατάνε και οι άνθρωποι τη δουλειά τους, αλλά φεύγει και από το δημόσιο; Για μας η απάντηση είναι πάρα πολύ απλή: είναι η δεύτερη λύση.

Αντί για εφεδρεία δηλαδή, ιδιωτικοποιήσεις;

Αρχαιολόγοι για παράδειγμα σήμερα, με ανασκαφές δεκαετίας, φεύγουνε γιατί εκρίθησαν λέει, να μπουνε στην εφεδρεία. Επίσης, το ίδιο και οι διευθυντές που είχαν την ευθύνη των ΕΣΠΑ. Πάει που πάει και κατά διαόλου το ΕΣΠΑ, αποφασίσανε κιόλας να διώξουν και τον κόσμο. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά.

Πιστεύετε όμως ότι θα βρεθούν επενδυτές να κάνουν τις ιδιωτικοποιήσεις αυτές, στους τομείς που όντως το κράτος δεν χρειάζεται να κάνει τον επιχειρηματία;

Ρώτησα τον Mark Rutte, τον Ολλανδό πρωθυπουργό, και του λέω: Δώσε μου μία απάντηση: Θα ενδιαφερόντουσαν οι Ολλανδοί π.χ. εαν τους έλεγε κάποιος ότι έχουμε μία γραμμή του ΟΣΕ, από το λιμάνι του Πειραιά μέχρι της Θεσσαλονίκης, στη μέση 4,5 εκατομμύρια ανθρώπους και  διακίνηση προϊόντων; Μου απάντησε ότι βεβαίως θα ενδιαφερόμασταν. Όταν ρώτησα τον κ. Ρέππα, μου είπε,  ότι δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον. Λέω καλά δοκιμάσατε; Βγήκατε με κανέναν διαγωνισμό να πείτε, εμείς θέλουμε να ιδιωτικοποιήσουμε τον ΟΣΕ, μήπως υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον από κάπου; Για να μου πεις ότι δεν ενδιαφέρεται κάποιος, πρέπει πρωτίστως να το έχεις δοκιμάσει. Τίποτα από αυτά δεν έχουν κάνει. Γιατί δεν θέλουν να διώξουν τον ΟΣΕ από το κράτος και γι’ αυτό εφήυρανε τη λύση, ότι δεν βρίσκεται επενδυτής.

Αλλαγή εκλογικού συστήματος. Ποιά είναι η θέση της Συμμαχίας;

Δεν νομίζω πως υπάρχει καμία περίπτωση, αυτή η ισχύουσα Βουλή να ψηφίσει αλλαγή του εκλογικού νόμου.
Το υπάρχον εκλογικό σύστημα, βεβαίως δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, καθ’ότι σήμερα δεν θα υπάρξουν αυτοδύναμες κυβερνήσεις. Απλούστατα ξεκινάει να δώσει ένα μπόνους 50 βουλευτών στο πρώτο κόμμα, το οποίο και πάλι δεν θα είναι αυτοδύναμο παραταύτα, αλλά το κάνει κυρίαρχο του παιχνιδιού. Οι πιθανότητες όμως αυτήν την στιγμή να υπάρξει αλλαγή, παρότι θα θέλανε οι αρχηγοί να καταργήσουν το σταυρό και να βάλουνε λίστα, νομίζω πως είναι μηδενικές.

Είναι όμως θέση της Συμμαχίας η αλλαγή του εκλογικού συστήματος.

Εδώ και είκοσι χρόνια το λέω. Είμαι οπαδός του γερμανικού συστήματος. Πάντοτε ήμουνα υπερ της μικρής περιφέρειας, διότι έχω υπάρξει βουλευτής μονοεδρικής περιοχής και είναι πάρα πολύ δύσκολο να δω σήμερα έναν Ευρυτανά και να μην ξέρω ότι είναι Ευρυτάνας. Σπανίως θα πέσω τόσο πολύ έξω. Γιατί; Γιατί η επαφή σου είναι άμεση με τους ανθρώπους.

Και σήμερα, που πλέον αλλάζει και καταργείτε το πελατειακό σύστημα, είναι πάρα πολύ σημαντικό να ξέρει η περιφέρεια ότι την εκπροσωπείς γνησίως για τα προβλήματα της. Από την άλλη μεριά, η περιφερειακή λίστα, επιτρέπει πλέον σε νέους και αξιόλογους ανθρώπους, να μπουν στην πολιτική και να προωθηθούν από τα κόμματα, πράγμα το οποίο είναι σημαντικό. Βεβαίως, βασική προϋπόθεση, είναι να υπάρχει δημοκρατικό κόμμα. Αλλιώς, όποιο σύστημα και να υπάρχει θα είναι μία καταστροφή.

Πώς βλέπετε το μέλλον των δύο μεγάλων κομμάτων, μετά από όλες τις εξελίξεις των τελευταίων μηνών;

Αυτοί οι δύο αρχηγοί, με μικρή διαφορά, ήρθανε μαζί και, με μικρή διαφορά, μαζί θα φύγουνε.

Αυτή τη στιγμή συζητείται στην Ευρωζώνη και κυρίως με πρωτοβουλία της Γερμανίας, αλλαγή της Συνθήκης της Λισσαβόνας, με σκοπό να υπάρξει ένας μεγαλύτερος ακόμη ελεγχος και μια πιο κεντρικά ελεγχόμενη οικονομική και όχι μόνο νομισματική πολιτική. Συμφωνείτε με αυτό; Η Ελλάδα έχει να κερδίσει από αυτό;

Το ερώτημα για την Ευρωζώνη το οποίο τίθεται είναι, ή η Ευρωζώνη θα εμβαθυνθεί ή θα καταργηθεί. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η εμβάθυνση είναι απαραίτητη. Το ερώτημα είναι, πώς θα γίνει αυτή η εμβάθυνση. Ήτανε τρελό να πιστεύει κανείς ότι θα μπορούσε να κρατηθεί μια Ευρωζώνη, στην οποία οι διαφορές ήταν τόσο πολύ μεγάλες. Εμείς ως φιλελεύθεροι Ευρωπαίοι και ήτανε μία πρόταση δική μου, η οποία ψηφίστηκε στο τελευταίο Συνέδριο, είπαμε κάτι πολύ απλό: Ότι για να ανοίξουμε τα κομμάτια της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της άσκησης ενιαίας οικονομικής πολιτικής, θα ανοίξουμε και τα κεφάλαια της αλληλεγγύης. Δηλαδή, οι υποχρεώσεις δεν θα είναι μονομερείς. Εκείνος που θα έχει απαιτήσεις από εμάς, δεν γίνεται παρά να έχει και τις απαραίτητες υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτό. Αλλιώς, πού είναι η αλληλεγγύη;

Γιατί όπως έχω πει και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αν πριν από δύο χρόνια με την έναρξη της κρίσης, οι Ευρωπαϊκές ηγεσίες ήταν πιο γρήγορες στις αποφάσεις που μετά εφαρμόσανε, και όχι με αυτήν την καθυστέρηση που υπήρξε, η κρίση δεν θα ήταν αυτού του μεγέθους. Άρα, ο αυτοματισμός δεν μπορεί να πηγαίνει μόνο στη μία μεριά του αυτοματισμού της “τιμωρίας” μίας χώρα που δεν είναι εντάξει, αλλά ο αυτοματισμός θα πηγαίνει και προς την άλλη μεριά, της υποχρέωσης δηλαδή των άλλων να στηρίξουν την χώρα αυτή.

Ως ένδειξη αλληλεγγύης θα θεωρούσατε και την έκδοση ευρωομολόγου;

Μα αυτή είναι η αλληλεγγύη για την οποία μιλάω. Και το ευρωομόλογο και ότι η ΕΚΤ θα είναι τράπεζα Last Resort (τελευταίος δανειστής).

Οπότε είστε υπέρ του ευρωομολόγου άμεσα;

Είμαι υπέρ του ευρωομολόγου τώρα, σήμερα. Βεβαίως, με το ευρωομόλογο υπάρχουν νομικές ερμηνείες, για το αν μπορεί να γίνει ή δεν μπορεί να γίνει χωρίς την αλλαγή των συνθηκών, αλλά στα νομικά δεν θέλω να μπω. Επί της ουσίας, δεν πρέπει να γίνει πρώτα η δημοσιονομική πειθαρχία και μετά το ευρωομόλογο, γιατί αυτό είναι λάθος μήνυμα προς τις αγορές. Ότι γίνει, πρέπει να γίνει ταυτόχρονα.

Πως βλέπετε την φιλελεύθερη πολιτική νοοτροπία στην Ελλάδα; Είναι θέμα ταμπου; Κατακρίνετε αδίκως;

Ο οικονομικός φιλελευθερισμός πλέον σήμερα, είναι η μοναδική οικονομική πολιτική που ασκείται διεθνώς. Δεν υπάρχει άλλη, άρα η συζήτηση είναι άνευ αντικειμένου. Ούτε έρχεται κανένας, αν εξαιρέσει κανείς την κ. Παπαρήγα, να προτείνει τον οικονομικό συγκεντρωτισμό.

Υπάρχει όμως ένα άλλο θέμα, το οποίο είναι ταμπού στην Ελλάδα, ο λεγόμενος πολιτικός φιλελευθερισμός. Στον πολιτικό φιλελευθερισμό, οι άνθρωποι έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις. Εκεί πρέπει να δοθεί η μάχη. Τι σημαίνει πολιτικός φιλελευθερισμός; Καταρχήν, ο άνθρωπος είναι στο κέντρο του ενδιαφέροντος και αυτός ο άνθρωπος έχει δικαιώματα, και αυτά τα δικαιώματα στην Ελλάδα ένα μέρος της κοινωνίας, εξακολουθεί σήμερα και του τα αρνείται. Ο πολίτης δεν έχει μόνο υποχρεώσεις, έχει πρακτικά δικαιώματα. Είναι υποχρέωσή μας, να σεβόμαστε την ιδιαιτερότητα του άλλου ανθρώπου, να μην κάνουμε διαφοροποιήσεις ανάμεσα σε φυλή, φύλο, σεξουαλική προτίμηση κ.α. Αυτά είναι υποχρεώσεις μιας σύγχρονης φιλελεύθερης κοινωνίας. Εκεί λοιπόν, η μάχη θα είναι σκληρή.

Πού πιστεύετε ότι οφείλεται το τόσο διασπασμένο φιλελεύθερο μετωπο στην Ελλάδα;

Οι φιλελεύθεροι είναι κατ’εξοχήν ένας χώρος με πολλές ιδιωτικές σφαίρες, οπότε δυσκολεύει τη συνεργασία. Σε ότι αφορά τη ΔΗΣΥ, θέλω ευθέως να ξεκαθαρίσω, ότι εμείς είμαστε ανοιχτοί σε συνεργασίες, τα έχουμε ξεπεράσει αυτά εδώ και πολλά χρόνια. Ξέρουμε ότι είναι δύσκολος ο δρόμος που διαλέγουμε, ιδιαίτερα για να πεις στην Ελλάδα τα αυτονόητα. Το αυτονόητο δεν είναι αυτονόητο. Είναι ζητούμενο. Και είναι και πάρα πολύ δύσκολο να πεις την αλήθεια σε αυτή τη χώρα, διότι είναι μια κοινωνία που την έχουμε μάθει εμείς οι πολιτικοί, σε ψεύτικες υποσχέσεις, τις οποίες και αναζητά ακόμα. Έτσι βλέπετε το κόμμα της ΝΔ, η οποία για την πρώτη δόση του Μνημονίου διέγραψε εμένα και για την έκτη δόση κάνει μία κυβέρνηση και υπογράφει τα πάντα. Του ίδιου μνημονίου. Φαντάζεστε τώρα, σε τι κατάσταση βρίσκεται ο απλός ψηφοφόρος αυτής της παράταξης.

Πώς βλέπετε τις εξελίξεις με την αραβική άνοιξη και πώς αυτό επηρεάζει την Ελλάδα;

Η Ελλάδα με την παλαιά κατάσταση είχε βρει μία ισορροπία. Οι σχέσεις παραδοσιακά με τις αραβικές χώρες ήταν καλές, ιδιαίτερα στη δική μου θητεία στο υπουργείο Εξωτερικών  είχαμε μια πολύ έντονη δραστηριότητα στη Μέση Ανατολή. Η αραβική άνοιξη ήταν αναμενόμενη, διότι ένα πράγμα που εξασφάλισε το διαδίκτυο στην σύγχρονη εποχή, είναι ότι θα υπάρξουν δημοκρατίες. Διότι εσείς, είστε μια γενιά που δεν έχετε ζήσει τι θα πει δικτατορία. Το πρώτο πράγμα που κάνει μία οποιαδήποτε φασιστική διακυβέρνηση, είναι να κόβει την επικοινωνία. Όταν ήμουν υπό κατοίκων κράτηση μας κόβανε το ραδιόφωνο και το τηλέφωνο. Προσπαθούσανε πάντοτε να μην υπάρχει ενημέρωση. Το διαδίκτυο, κατάργησε κάθε τέτοια δυνατότητα. Από την ώρα που μπήκε στις ζωές των ανθρώπων, τα απολυταρχικά  καθεστώτα είναι τελειωμένα, είναι θέμα χρόνου. Η διαδικασία όμως, από ένα αυταρχικό πολιτικά καθεστώς στην δημοκρατία, εμείς τη ζήσαμε και στα Βαλκάνια, ξέρουμε ότι είναι μακριά και επώδυνη. Κυρίως, γιατί ο λαός πιστεύει ότι η δημοκρατία και η ευημερία είναι έννοιες ταυτόσημες, και αυτό προσδοκά, αλλά δεν είναι έτσι. Είναι μια μακριά περίοδος, την οποία εμείς πρέπει να την παρακολουθήσουμε από κοντά, να είμαστε παρόντες, να διευκολύνουμε τη διαδικασία, γιατί αν μη τι άλλο, κανείς δεν μπορεί να μας πει ότι δεν ξέρουμε από δημοκρατία. Έχουμε μια αρκετά μεγάλη εμπειρία σε αυτό, και θα ήταν μεγάλο λάθος της Ελληνικής Εξωτερικής πολιτικής, να απέχει από αυτές τις αλλαγές και να περιμένει να κατασταλάξει το πράγμα και να ασχοληθεί μετά, όπως κάνει σήμερα.

Για τις Eλληνοισραηλινές σχέσεις που έχουν αλλάξει το διάστημα αυτό, με μια πιο έντονη συνεργασία σε όλους τους τομείς σχεδόν, τι έχετε να πείτε;

Ήδη από τις δικές μας μέρες είχε γίνει αυτό. Το θεωρώ πάρα πολύ θετικό. Στις σχέσεις Ελλάδος Ισραήλ, ο Μητσοτάκης ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε το Ισραήλ, και το έκανε μάλιστα, τη δεύτερη μέρα που έγινε κυβέρνηση, διότι μέχρι τότε ακολουθείτο μία απίστευτη, καθαρά τριτοκοσμική πολιτική. Οι σχέσεις μας με το Ισραήλ, οφείλουν να είναι καλές και για λόγους εθνικής στρατηγικής και για λόγους εθνικού συμφέροντος ούτως ή άλλως, αλλά και σε όλους τους τομείς, οικονομικό,  πολιτιστικό και στρατιωτικό. Αυτό ήταν κάτι, που και εγώ η ίδια από την πρώτη κιόλας στιγμή είχα ξεκαθαρίσει και στους φίλους μας του Άραβες και θεωρώ ότι αυτό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα της Ελλάδος. Η Ελλάδα είναι σε αυτό το θέμα honest broker, έντιμος διαμεσολαβητής, ακριβώς γιατί έχει καλές σχέσεις και με το Ισραήλ και με τις Αραβικές χώρες.

Για τον ενεργειακό πλούτο και την ΑΟΖ;

Στην Ελλάδα λαϊκίζουμε με πάθος. Μέσα σε αυτό λοιπόν, ανακάλυψαν τα διάφορα κόμματα την ΑΟΖ. Η ΑΟΖ, αποφασίζεται για την επιφάνεια της θαλάσσης, δεν αποφασίζεται για το υπέδαφος. Άρα δηλαδή, μιλάμε για ιχθυοκαλλιέργειες. Η ουσία του προβλήματος της Ελλάδος είναι η υφαλοκρηπίδα. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι για την υφαλοκρηπίδα συζητάμε με τους Τούρκους. Θέλω να το ξεκαθαρίσουμε αυτό και θα προσθέσω ότι οφείλουμε να προχωρήσουμε αυτές τις διαβουλεύσεις. Από εκεί και πέρα, πληθαίνουν οι πληροφορίες ή οι εκτιμήσεις, ότι νοτίως της Κρήτης “φαίνεται”, -δεν γνωρίζω κάτι παραπάνω από όσα διαβάζουμε όλοι –  ότι υπάρχουν κοιτάσματα, τα οποία έχουν οικονομικό ενδιαφέρον. Εννοείται ότι έχουμε υποχρέωση αυτά τα κοιτάσματα να τα αντλήσουμε το ταχύτερο δυνατόν.

Βουλευτική ασυλία

Είμαι μία από τους ελάχιστους βουλευτές  που έχω καταψηφίσει το Σύνταγμα και το άρθρο περί Ευθύνης Υπουργών. Το καταψήφισα, και δεν με διέγραψε τότε ο Καραμανλής, διότι θεωρώ ότι είναι ένα εγκληματικό άρθρο και επιβεβαιώθηκα. Καμία ασυλία δεν πρέπει να υπάρχει, ούτε στους βουλευτές, γιατί είναι απολύτως γελοίο να πιστεύει κανείς ότι σήμερα στην Ελλάδα, έχει κανένας πρόβλημα να μιλήσει ελεύθερα. Αντίθετα, εάν έχει κάνει οποιοδήποτε άλλο παράπτωμα, οφείλει να δίνει λόγο στην δικαιοσύνη από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο, όπως όλοι οι Έλληνες πολίτες. Είμαι υπερ της πλήρους  κατάργησης της ασυλίας. Το αποδεικνύουμε ψηφίζοντας στη Βουλή πάντα υπερ της άρσης της ασυλίας, όπως και πρόσφατα στην τελευταία περίπτωση του κ. Μαρκογιαννάκη, όπου η δική του πρόεδρος ψήφισε υπέρ της άρσης της ασυλίας του. Η Βουλή για μία ψήφο δεν την ήρε, αλλά εμείς αυτό το οποίο λέμε το κάναμε πράξη και είναι κάτι που το θεωρούμε από τις βασικές αρχές της ΔΗΣΥ. Και για τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, το μόνο πράγμα το οποίο πιστεύω είναι ότι πρέπει να υπάρχει και να εκδικάζεται από ένα ανώτερο δικαστήριο, να μην πηγαίνει ο υπουργός στο πλημμελειοδικείο. Να υπάρχει ένα ανώτερο σε επιπέδου εφετείο, το οποίο θα κρίνει τον υπουργό. Αλλά μόνο η δικαιοσύνη μπορεί να αποφανθεί για την ενοχή ή την αθωότητα ενός υπουργού και σίγουρα όχι οι συνάδελφοι του. Καταθέσαμε μάλιστα μία τροπολογία, η οποία λέει ότι αν  έχει υπάρξει παραγραφή, να έχει δικαίωμα ο βουλευτής ή ο υπουργός, να ζητήσει την εκδίκαση της υπόθεσης, ώστε μέχρι να αλλάξουμε το Σύνταγμα να φανεί, ποιος θα κρυφτεί πίσω από την παραγραφή και ποιος θα ζητήσει την εκδίκαση. Αυτό από μόνο του, τον ρίχνει στην χλεύη της κοινωνίας.

Σχετικά με τα κρούσματα αστυνομικής βίας.

Κάθε μορφή βίας είναι καταδικαστέα για εμάς. Δεν έχει χρώμα η βία. Είμαστε μάλιστα το μοναδικό κόμμα, το οποίο με τέτοια σαφήνεια έχει πει, ότι όλα αυτά που συμβαίνουν είναι απολύτως απαράδεκτα. Το να φτάνει η Αθήνα σήμερα να έχει ξηλωμένα όλα της τα πεζοδρόμια, κανείς δεν θέλει να σκεφθεί πόσο κοστίζει αυτό στον δημότη της Αθήνας.  Είχα εχθές συνάντηση με τους παραπληγικούς. Δεν μπορούν να βγουν ούτε δύο μέτρα με το καροτσάκι από το σπίτι τους. Δεν έχει κανένας το δικαίωμα ούτε να καταστρέφει ούτε να ασκεί βία. Ισχύει και για την αστυνομία αυτό. Αλλά βεβαίως την ώρα που έγιναν οι συμπλοκές, είναι πάρα πολύ δύσκολο να έρθεις και να πεις, ποιος είναι εκείνος ο οποίος έχει την ευθύνη. Η ουσία είναι, ότι η βία πρέπει να είναι καταδικαστέα από οπουδήποτε και αν προέρχεται