Ομιλία του Βουλευτή Γιώργου Κοντογιάννη στην Κ.Ε. της Δημοκρατικής Συμμαχίας (15-10-2011)
Ζούμε ίσως την πιο κρίσιμη περίοδο της νεότερης ιστορίας μας.
Από τις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας της χώρας θα εξαρτηθεί η πορεία της Ελλάδος, θα εξαρτηθεί το μέλλον της πατρίδας μας.
Βλέπουμε όμως πού μας οδηγούν και είναι βέβαιο ότι ο ελληνικός λαός δεν αξίζει την τύχη που του επιφυλάσσουν κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση.
Δυστυχώς η Ελλάδα σήμερα στερείται υπεύθυνης πολιτικής ηγεσίας.
Δυστυχώς η Ελλάδα κινείται μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης.
Από τη μια έχουμε την ανικανότητα και την ανεπάρκεια της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου και από την άλλη έχουμε τη μισαλλοδοξία την εγωπάθεια και την υποσχεσιολογία του Αντώνη Σαμαρά.
Η κυβέρνηση φθάνει στο σημείο να ρίχνει στα κεφάλια των Ελλήνων φορολογουμένων που είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους προς το κράτος, μια φοροκαταιγίδα 7,5 δις € γιατί δεν κατάφερε να τηρήσει ούτε το 1/3 των δεσμεύσεων που είχαν αναλάβει στη διετία.
Έρχονται τώρα, με τραγική καθυστέρηση και ψελλίζουν αυτό που εμείς ως Συμμαχία εξ αρχής λέγαμε, για την ανάγκη μείωσης των δαπανών του κράτους, αλλά δεν τολμούν –ακόμα και τώρα – να το εφαρμόσουν, επειδή γνωρίζουν ότι η σύγκρουσή τους με το βαθύ πράσινο κράτος, που οι ίδιοι δημιούργησαν, θα σημάνει και τη διάσπαση του ΠΑΣΟΚ.
Ξέρουν αλλά δεν τολμούν. Και δεν τολμούν γιατί πάνω από την πατρίδα βάζουν το πρόσκαιρο κομματικό και προσωπικό τους συμφέρον.
Από την άλλη στο λόγο και στις πράξεις της σημερινής νέας ΝΔ κυριαρχεί ο φανατισμός και η ιδεοληψία. Κηρύγματα μίσους και διχασμού είναι στην ημερήσια διάταξη των συνεργατών του κ. Σαμαρά και η ακατάσχετη υποσχεσιολογία, ιδιαίτερα υπό τις σημερινές περιστάσεις, δεν είναι τίποτε άλλο από μια άλλη έκδοση του γνωστού και καταστροφικού «λεφτά υπάρχουν».
Οι δύο αυτές πλευρές της πολιτικής σκηνής δεν αποτελούν παρά τις δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Πρόκειται για ένα τραγικό μίγμα που οδηγεί τη χώρα στο αδιέξοδο και στην καταστροφή.
Απέναντι σε αυτήν την οδυνηρή πραγματικότητα, υπάρχει η Δημοκρατική Συμμαχία. Υπάρχουμε εμείς, δυστυχώς μόνοι, που εκπροσωπούμε τη φωνή της λογικής και του ρεαλισμού.
Υπάρχουμε εμείς που διαφέρουμε γιατί τολμούμε να λέμε την αλήθεια.
Υπάρχουμε εμείς που επιμένουμε, παρά τις σκληρές επιθέσεις που αντιμετωπίζουμε, να μένουμε ασυμβίβαστοι και ανατρεπτικοί.
Μέρα με τη μέρα οι θέσεις και οι προτάσεις που έχουμε κάνει, δικαιώνονται.
Μέρα με τη μέρα ακούμε από χείλη άλλων όσα εμείς τολμήσαμε και είπαμε εδώ και καιρό και τα οποία αν είχαν εφαρμοσθεί έγκαιρα δεν θα είχαμε φθάσει, ως χώρα, στο σημερινό τραγικό σημείο.
Αρκεί όμως αυτό για την πολιτική μας εξέλιξη;
Όχι. Δεν αρκεί. Το βλέπουμε. Το βιώνουμε.
Όταν σύνθημά σου είναι η ΑΝΑΤΡΟΠΗ, όταν επιχειρείς να αλλάξεις όλα εκείνα που οδήγησαν την Ελλάδα στην καταστροφή, είναι βέβαιο ότι θα βρεις απέναντί σου να σου αντιστέκονται όλοι εκείνοι που φέρουν την ευθύνη για την πορεία προς τον γκρεμό.
Πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι αυτοί είναι οι τελευταίοι σπασμοί ενός συστήματος που πεθαίνει.
Αυτό όμως δεν πρέπει να μας κάνει να εφησυχάζουμε. Αντίθετα. Πρέπει να μας οπλίζει με δύναμη και εγρήγορση, γιατί το θεριό όταν ξεψυχά γίνεται επικίνδυνο.
Μπορεί οι θέσεις μας να δικαιώνονται, αλλά το μήνυμά μας δύσκολα φθάνει στην κοινωνία.
Εμείς, εσείς, όλοι… τα στελέχη της πρώτης γραμμής, οφείλουμε να ξαναθυμηθούμε τα νιάτα μας, τις παραδοσιακές μεθόδους και να ξεχυθούμε στην κοινωνία, στον κόσμο, πόρτα – πόρτα και να εξηγήσουμε τις θέσεις μας σε κάθε πολίτη ξεχωριστά.
Είμαστε το μόνο κόμμα με σταθερή γραμμή, με ξεκάθαρες και ασυμβίβαστες θέσεις και αυτό πρέπει να φθάσει στην κοινωνία.
Είμαστε το κόμμα που έκανε σημαία του την εθνική συνεννόηση, κάτι το οποίο υιοθέτησαν στην πορεία κι άλλες πολιτικές δυνάμεις και αποζητά η κοινωνία.
Είμαστε το κόμμα της ευθύνης και του ρεαλισμού, που πάνω απ’ όλα σέβεται τον άνθρωπο, τον πολίτη, τον Έλληνα που υποφέρει. Που σέβεται και το τελευταίο ευρώ του κάθε Έλληνα πολίτη, τον οποίο ξεζουμίζει φορολογικά η πιο ανάλγητη και ανίκανη κυβέρνηση γνώρισε αυτός ο τόπος.
Όλοι γνωρίζουμε ότι το πρόβλημα της Ελλάδος είναι πρωτίστως πολιτικό και μετά οικονομικό. Αφού η έλλειψη σοβαρής και ισχυρής πολιτικής ηγεσίας στερεί από τη χώρα μας όχι μόνο από ρηξικέλευθες αποφάσεις που θα φέρουν λύση στο οικονομικό πρόβλημα, αλλά τη στερεί και από ισχυρή φωνή στο εξωτερικό.
Η Ντόρα Μπακογιάννη εδώ και αρκετές ημέρες διατύπωσε μια πρόταση για να μπορέσει η Ελλάδα να αποκτήσει ισχυρή φωνή. Ζήτησε να συγκληθεί το Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών με τη συμμετοχή των πρώην πρωθυπουργών, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Κώστα Σημίτη και Κώστα Καραμανλή.
Αν και η πρόταση αυτή είναι το βασικό θέμα συζήτησης στους διαδρόμους της Βουλής, εν τούτοις η πολιτική ηγεσία δεν τολμά να προχωρήσει, συνεπικουρούμενη στην ατολμία της από την πλήρη άρνηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος παραμένει προσκολλημένος στις εμμονές του για διαδοχικές εκλογές ελπίζοντας ότι ο λαός θα βαρεθεί και θα του δώσει αυτοδυναμία.
Όμως εκείνο που δεν τολμά να κάνει ο πρωθυπουργός, οφείλει να το πράξει ο φέρων τον τίτλο του πρώτου πολίτη της χώρας.
Ζούμε σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης για τη χώρα και με έκτακτο τρόπο και αποφάσεις οφείλει η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας να λειτουργήσει.
Δεν απαιτούνται αρμοδιότητες για να πράξει ο δύο φορές εκλεγμένος Πρόεδρος το αυτονόητο: Να καλέσει τους πολιτικούς αρχηγούς και τους πρώην πρωθυπουργούς σε ένα τραπέζι και να συζητήσουν για να επιτύχουν ένα μίνιμουμ πολιτικής συμφωνίας με στόχο τη σωτήρια της χώρας.
Ο λαός αναμένει με αγωνία τέτοιου είδους πολιτικές κινήσεις, οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν τη μόνη ελπίδα για την Ελλάδα.
Φαντάζεσθε πόσο πιο ισχυρή θα είναι η φωνή ενός πρωθυπουργού μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας;
Φαντάζεσθε τι απήχηση θα έχει στο εξωτερικό όταν μάλιστα στα δύσκολα ταξίδια του συνοδεύεται από τους πρώην πρωθυπουργούς; Πόσο πιο δυνατή θα είναι η φωνή της Ελλάδος στο εξωτερικό και ποιο μήνυμα θα εκπέμψουμε οι πολιτικοί στο εσωτερικό, ώστε να διαφυλάξουμε την ενότητα της κοινωνίας;
Οι μέρες, οι ώρες που περνάμε, ίσως αποτελούν την τελευταία ευκαιρία όχι μόνο για την σωτηρία της αξιοπιστίας των πολιτικών, αλλά και για τη σωτηρία της χώρας και τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής η οποία κρέμεται από μια κλωστή. Και κανείς δεν θέλει να φαντασθεί τι θα συμβεί τις επόμενες μέρες στους δρόμους της Αθήνας αν υπάρξει διάρρηξη του κοινωνικού ιστού.
Αυτή τη στιγμή η πατρίδα μας δεν έχει ανάγκη από Παλαιολόγο για να πέσει τιμημένα. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από Θεμιστοκλή που θα ενώσει τους Έλληνες.
Κυρία πρόεδρε, η ευθύνη που πέφτει στους ώμους σας είναι μεγάλη. Όχι γιατί πρέπει να κάνετε κάτι σκληρό αλλά γιατί πρέπει να πείσετε άλλους να τιμήσουν τον όρκο που όλοι δώσαμε στη Βουλή, να θέτουμε, δηλαδή, τα συμφέροντα της πατρίδας και του λαού πάνω από οιοδήποτε άλλα συμφέροντα.
Έχω εμπιστοσύνη στις δυνατότητές σας, είμαι βέβαιος ότι με τη βοήθεια του Θεού, για το καλό της Ελλάδος θα τα καταφέρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου